Aby pomóc dziecku zasnąć samodzielnie i bez strachu, musimy wziąć pod uwagę szereg czynników.

Zachowaj spokój

Pomaganie dzieciom w radzeniu sobie z lękiem może trwać dłużej niż byśmy chcieli. Kluczem do osiągnięcia tego celu jest cierpliwość i konsekwencja.

Rozmawiaj z dzieckiem

Musimy wytłumaczyć synowi lub córce nową sytuację, czyli wyjaśnić, że od tej nocy będą musieli nauczyć się spać sami (bo są już dużym chłopcem/dziewczynką). Jednocześnie musimy je uspokoić małą przemową, na przykład mówiąc im, że choć będą musiały spać same, to będziemy blisko i w swoim pokoju mają wszystkie swoje lalki, które dotrzymają im towarzystwa. 

Dobra higiena snu

Odpowiednia ilość snu jest bardzo ważna dla zdrowia dzieci, ponieważ ma kluczowe znaczenie dla ich rozwoju i wydajności. Niektóre wskazówki, aby upewnić się, że twoje maluchy dobrze śpią, to: 

Ustal regularny harmonogram snu i pobudki

1. Przed snem: ciepłe kąpiele, czytanie bajek, masaże.

2. Jeśli nadal „korzystają” z drzemek, nie przekraczaj czasu wskazanego przez pediatrę.

3. Unikaj pobudzających pokarmów przed snem (czekoladki, napoje gazowane, słodycze). W rzeczywistości najlepiej jest unikać tych produktów w ogóle.

4. Unikaj ciężkich posiłków podczas kolacji, zwłaszcza przetworzonych lub śmieciowych. 

5. Jeśli dziecko jest głodne, najlepiej podaj mu coś lekkiego i zdrowego, na przykład owoc lub jogurt.

6. Dbaj, aby w łóżku dziecka była zawsze czysta pościel.

7. Zniweluj wszystkie rozpraszające hałasy.

8. Unikaj oświetlania pokoju (chyba, że dziecko naprawdę potrzebuje światła, by się nie bać). W każdym razie staraj się, aby było ono słabo oświetlone.

Ważne jest również, aby unikać programów telewizyjnych, które nie są odpowiednie dla dzieci, a także gier wideo lub horrorów, które mogą wywołać strach przed samotnym spaniem. 

Bądź konsekwentny

Po rozmowie z synem lub córką i ustaleniu wzorców i przyzwyczajeń dotyczących snu, nie wolno nam się poddawać.

Podsumowanie

Z cierpliwością i wytrwałością dzieci przyzwyczajają się i uczą się spać samodzielnie. Pogratuluj im, jeśli uda im się przespać samotnie jedną noc i doceń ich wysiłki. Chwal ich postępy, nawet jeśli są one niewielkie. Jeśli mimo twoich starań maluch nadal boi się spać sam, skonsultuj się ze specjalistą. Udzieli ci  praktycznych porad w oparciu o twój konkretny przypadek.